Xunto a Cruz da Gañidoira
saíronme un día os lobos,
brillaban os ollos deles
como brillan os teus ollos.
Cantiga popular galega.
MÚSICA: G. F. Händel - "Guilt trembling spoke my doom" do oratorio Susanna, HWV 66, interpretado por Lorraine Hunt Lieberson
youtu.be/rZ7zMVOWraM
© All Rights Reserved
O Santo Cristo da Praza
vai na nosa compañía;
a Virxe da Soidade
faino nas portas da vila.
Cantiga popular galega.
MÚSICA: Georg Friedrich Händel (1685 - 1759) - HOW DARK, O LORD, ARE THY DECREES ( "Jephtha" (HWV 70))
youtu.be/wFZ0Z_qw6oc
© All Rights Reserved
São Vicente Di Longe
Quem q'oiá
São Vicente di longe
Ca ta imaginá
Qui tromente nô ta passá
Quem q'oiá
São Vicente di longe
Ca ta imaginá
Qui tromente nô ta passá
Oi tonte corrê pa riba
Oi tonte corrê pra bôxe
Sem rume sem direcção
Oi tonte subi furtim
Oi tonte subi tribunal
Sem esperança sem ventura
Nossa Senhora da Luz ta companhóne
Senhor São Vicente ta guióne
Quê nô tem fê d'salvá um dia
Nossa Senhora da Luz ta companhóne
Senhor São Vicente ta guióne
Quê nô tem fê d'salvá um dia
Oi tonte corrê pa riba
Oi tonte corrê pra bôxe
Sem rume sem direcção
Oi tonte subi furtim
Oi tonte subi tribunal
Sem esperança sem ventura
Nossa Senhora da Luz ta companhóne
Senhor São Vicente ta guióne
Quê nô tem fê d'salvá um dia
Nossa Senhora da Luz ta companhóne
Senhor São Vicente ta guióne
Quê nô tem fê d'salvá um dia
Oi tonte corrê pa riba
Oi tonte corrê pra bôxe
Sem rume sem direcção
Oi tonte subi furtim
Oi tonte subi tribunal
Sem esperança sem ventura
Oi tonte corrê pa riba
Oi tonte corrê pra bôxe
Sem rume sem direcção
Oi tonte subi furtim
Oi tonte subi tribunal
Sem esperança sem ventura
Nossa Senhora da Luz ta companhóne
Senhor São Vicente ta guióne
Quê nô tem fê d'salvá um dia
Nossa Senhora da Luz ta companhóne
Senhor São Vicente ta guióne
Quê nô tem fê d'salvá um dia
Cesária Évora
MÚSICA: Cesária Évora - São Vicente Di Longe
youtu.be/NYKFK5gQDeQ
© All Rights Reserved
Esta felegresía de San Visenso tiene quarenta y quatro feligreses. Los fructos todos a la cura, que valdrán ochenta cargas de pan. Presentación del monasterio de San Martín. La fábrica tiene de renta real y medio y la mitad de la nobena parte del pan que se coje en montes desta felegresía que todo valdrá cinco o seis ducados.
Jerónimo del Hoyo, Memorias del Arzobispado de Santiago, 1607.
MÚSICA: Jean-Baptiste Lully (1632-1687) - Acis & Galatée, Pastorale héroïque en trois actes; Acte III, scène 9
youtu.be/SVA6-RLCYxg
© All Rights Reserved
(...)
Don Santiago Hermelo, o abade de Vilela era pequeno, e tan groso que semellaba un pipote de viño. Os feligreses, que o querían ben, chamábanlle, con moito agarimo, "o noso pipotiño". Sabía aconsellar, non tiña tan siquera o vezo de tabaco e líalles, despois do Evanxeo, cartas dunha irmá monxa que andaba nas misións, alá polas Américas, ou algún artigo de xornal do que fora gustante. Soupo facer boa xuntanza co aquelas xentes, por dado e xeneroso. Pero tiña o costume de valeirarse.
-¿Valeirarse?
-Si, home, si. A cousa debeu ser de sempre, pois xa no Seminario lle pasaba. Eu conózolle o mal porque fomos compañeiros en teoloxía. Alí, no Seminario, os máis diles eran fillos de labregos, afeitos a moita patacada, moitas fabas e moito pan, dieta que lles produz moitos gases. O caso é que o bó do Santiago Hermelo, gran comedor, andaba sempre cheo de vento, e de cando en vez valeirábase con moito estrundio polo canle secreto do corpo. Puxéramoslle "Botatronos", e quedoulle. Aínda llo siguen chamando en privado os cregos diste arciprestádego.
Ángel Sevillano, Historias do canizo, 1979.
MÚSICA: Ockeghem - Ma bouche rit et ma pensee pleure
youtu.be/Eo1dM_KLwbc
© All Rights Reserved