Phare du Rosédo / Als ik Bretagne hoor dan moet ik denken aan rotsen, klifpaden, kleine strandjes, vakantie, stokbrood en camenbert. Het is een fantastische streek om vuurtorens te spotten. Iets ten noorden van Bretagne ligt het eilandje Î’le de Bréhat, ook wel het bloemeneiland genoemd. Vanaf de Pointe de L ‘Arcouest steek je in 10 minuten de zee-engte over die het eiland van het vasteland scheidt. Het eiland is autovrij, er rijden alleen wat tractoren van de plaatselijke bevolking. Je vindt er twee vuurtoren, de Phare du Paon en de Phare du Rosédo. Het station van de laatste werd opgericht in 1860. Zoals zoveel vuurtorens in deze regio werd de oorspronkelijke toren in 1944 door de Duitsers verwoest, na de oorlog hersteld en weer actief in 1948. Deze toren is 13 meter hoog en heeft een lichthoogte van 29 meter. Iedere 5 seconden geeft het licht een witte flits. Deze halfronde stenen toren heeft een galerij, is grotendeels wit geschilderd en heeft de robuuste Bretonse uitstraling. Een prominente sémaphore (seinstation) bevindt zich op 800 meter ten westen van de vuurtoren en wordt vaak aangezien voor het licht. Ook ondergetekende maakte in eerste instantie deze fout. Je vindt de Phare du Rosédo op de noordwestelijke punt van het eiland. Na de toch wel inspannende wandeling over het eiland kost het toch wel wat moeite afscheid te nemen van dit eldorado.
Coördinaten: 48° 51' 27.26” N - 03° 00' 17.52” W
Tekst en foto: Frits van Eck
Loading contexts...
