Maasmond / De Nieuwe Waterweg is het laatste stuk van de verbinding van Rotterdam met de zee en kwam in 1872 tot stand. De lengte van deze doorgraving van de duinen bij wat nu Hoek van Holland heet, maar destijds tot de gemeente 's-Gravensande behoorde, bedroeg 4,3 km. Vanaf 1877 werd de doorgang belangrijk verbreed en verdiept en kwam echt een nieuwe waterweg tot stand. Rotterdam was in het midden van de 19e eeuw al een van de grootste havensteden geworden. Dit kwam onder meer door het grote aandeel aan doorvoer naar Duitsland en Engeland. Met het ontstaan van de Maasvlakte werd de aanleg van moderne lichtlijnen noodzakelijk. Men bedacht hoge en lage lichten die precies gelijk aan en uit gingen. Na de diverse lichtlijnen zijn er in 1974 ook twee betonnen havenlichten aan de mond van de Nieuwe Waterweg geplaatst. Daar ze relatief ver in zee staan is een stevige constructie vereist om het geweld van golven te kunnen weerstaan. De havenlichten hebben beide een helikopter platform. Het is de enige manier om de torens te bereiken voor onderhoud en aanvoer van materialen. De torens zijn ook voorzien van windturbines in verband met de energievoorziening. Als er geen wind is zorgen accu’s voor de stroom. De lichthoogte bedraagt 25 meter.
Coördinaten: 51° 59’ 40.2” N - 4° 02’ 50.4” O
Tekst: Frits van Eck, foto: Bram van Broekhoven
Loading contexts...
