De kapellengroep ‘De Veertien Kapellekens’ in Vorselaar, waarnaar ook een straat werd vernoemd, werd opgericht in 1860 door landbouwer Petrus Verhaert, die medio 19de eeuw met een zeis in zijn been had gemaaid. Hij kreeg de raad om het gewonde been regelmatig in de beerput te hangen opdat het goed zou genezen. Tijdens het genezingsproces zou Petrus beloofd hebben dat – als hij zijn been zou mogen behouden – hij uit dankbaarheid voor zijn genezing een kruisweg zou (laten) bouwen. Eigenlijk zijn er niet 14 maar 15 kapellen. In de Onze-Lieve-Vrouwekapel, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën, aan de noordzijde bevindt zich de eerste statie van de kruisweg, die vervolgt in een rij van 13 pijlerkapelletjes met een bidbankje ervoor. Aan de zuidkant vinden we een kapel die ‘de Calvarieberg’ wordt genoemd. De kruisweg werd ‘ingesteld’ door ZEH G. Wils, destijds pastoor van Vorselaar en in oktober 1860 ingewijd door de Eerwaarde Paters Redemptoristen. Thans zijn de Veertien Kapellekens eigendom van de Kerkfabriek van Vorselaar. Begin jaren ’90 werden ze grondig gerestaureerd. In 1993 werden de gerenoveerde 14 Kapellekens plechtig ingewijd. In 2004 werden ze als monument beschermd omwille van hun historische en volkskundige waarde.
Foto: Kevin Verboven
Tags: Veertien Kapellekens Kapellen Vorselaar archeonet geotagged geo:lon=4.771 geo:lat=51.21 antwerpen
De pastorie aan de Cardijnlaan in Vorselaar dateert uit 1785. Het rechthoekige dubelhuis in classicistische stijl wordt omringd door een grote, deels ommuurde tuin. In het interieur bleef de klassieke indeling met centrale gang vrij goed bewaard. De pastorie werd in 1984 beschermd als monument.
Foto: Kevin Verboven
Tags: Pastorie Vorselaar archeonet geotagged antwerpen geo:lon=4.7711 geo:lat=51.2031
Oorspronkelijk was het kasteel de Borrekens aan de Vispluk in Vorselaar niet meer dan een versterkte toren bij de weg tussen Turnhout en Antwerpen. Gedurende de middeleeuwen werd het kasteel verder uitgebouwd. In 1678 werd het heropgebouwd en werd het omringd met stenen wallen. In de 18de eeuw verdwenen de muren en het poortgebouw van de hoofdburcht en werd een complex van bijgebouwen in barokke stijl aan het complex toegevoegd. De hoektorens bleven gespaard en zorgen nu voor de bijzondere uitstraling van de waterburcht. Een laatste ingreep was het toevoegen van de potsierlijke nep-Tudor ingangspartij midden in de gevel van het hoofdgebouw gedurende de 19de eeuw. In 1984 werd het kasteel beschermd als monument. De omgeving van het kasteel vormt ook een beschermd dorpsgezicht.
Foto: Johan Bakker
Tags: Kasteel de Borrekens Kasteel van Vorselaar De Borrekens Kasteel Vorselaar archeonet antwerpen geotagged geo:lon=4.7783 geo:lat=51.2134
De Schranshoeve is een hoevecomplex aan de Nieuwstraat in Vorselaar. In 1652 werd reeds melding gemaakt van deze hoeve. Het is een vrij uitgestrekte, omgrachte site toegankelijk via een korte dreef. De Schranshoeve is best gekend als het familiehuis van Kardinaal Van Roey. In 1999 werd de hoeve beschermd als monument. De hoeve werd in erfpacht gegeven aan de Gemeente Vorselaar, die de hoeve recent liet restaureren en aanpassen tot een taverne. Vooraan staat een borstbeeld van Kardinaal Van Roey vervaardigd door Willy Peeters.
Foto: Peter Boeckmans / Brent Boeckmans
Tags: Schranshoeve Hoeve Vorselaar archeonet geotagged geo:lon=4.7799 geo:lat=51.2029 antwerpen
De Sint-Pieterskerk in Vorselaar heeft een lengte van 36 meter, een breedte van 20 meter en een torenspits die tot 60 meter reikt. Het kerkgebouw wordt gekenmerkt door haar spitsbogenstijl en wordt aldus geklasseerd als gotische kerk. Oorspronkelijk was het een kruisbeukkerk met kleine evenredige zijbeuken. De kerk werd voor het eerst vernoemd in de 12de eeuw. Naar alle waarschijnlijkheid was het oude gebouw in ijzersteen opgetrokken. Het onderste gedeelte van de toren tot aan de lijst boven de dicht gemetselde galmgaten bevat tot op heden nog ijzerstenen muren. De pilaren van de middenbeuk zijn in hetzelfde materiaal opgetrokken. Nadat een storm in 1606 de torenspits had afgerukt werd er een nieuwe toren op het verhoogde belfort gebouwd, waardoor de kerk een der merkwaardigste torens van de Kempen kreeg, genaamd 'die scone hooge naalde'. De toren werd in 1967 beschermd als monument.
In 1839 werd de kerk vergroot met ongewone brede zijbeuken. De met bakstenen omklede ijzerstenen pilaren vormen spitsbogen. Het gewelf van de middenbeuk en van het koor hebben een tongewelf, de zijbeuken een gedrukt ellipsvormig gewelf. De stucdecoratie dateert uit de 17de eeuw. De kraagsteen van het gewelf in de middenbeuk dagtekent uit de 18de eeuw. Het kruisribbengewelf in het zijlokaal is uit de 17de-eeuws.
Foto: Peter Boeckmans / Brent Boeckmans
Tags: Sint-Pieterskerk Kerk Vorselaar archeonet geotagged geo:lon=4.7713 geo:lat=51.2025 antwerpen