For sale on gettyimages
My Board “Dolo” on gettyimages
My Board “Stone bridges” on gettyimages
My photos for sale on getty images
Album Dolo Δολό
On my blog
Λογεικών Logikon
Λίγο πριν από το χωριό Δολό και σε απόσταση περίπου 200 μέτρων απ' τον επαρχιακό αυτοκινητόδρομο Πωγωνιανή – Δολό (νομός Ιωαννίνων), βρίσκεται ένας νερόμυλος (ο οποίος σχετικά προσφάτως έχει αναπαλαιωθεί)και ένα πέτρινο παραδοσιακό γεφύρι, με την ονομασία Γεφύρι της Νονούλως.
Βρίσκεται στη τοποθεσία «Ξυλογέφυρο»(σπάνια περίπτωση όπου το γεφύρι έδωσε το όνομα στην τοποθεσία και όχι το αντίθετο), στη χαράδρα του Κουβαρά και γεφυρώνει το ομώνυμο ρέμα του Δρίνου ποταμού. Το γεφύρι κατασκευάστηκε το 1880 και χορηγός του ήταν, όχι κάποιος πλούσιος κάτοικος της περιοχής όπως συνήθως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις, αλλά μια φτωχή γυναίκα. Η γιαγιά Νόννω ή Νονούλω που ζούσε μόνη της στο χωριό Δολό.(πλήρες όνομα Νόννω Γαλανού).
Την εποχή εκείνη η φτωχή γυναίκα περνούσε συχνά από τη παλιά ξύλινη γέφυρα που προϋπήρχε στο σημείο αυτό. Πήγαινε τακτικά με το γαϊδουράκι της φορτωμένο ξύλα στη Πωγωνιανή και εκεί τα πουλούσε. Η παλιά όμως γέφυρα ήταν πολύ επικίνδυνη και η Νόννω με το ζώο της δυσκολευόταν να περάσει. Το ίδιο φυσικά συνέβαινε και με όλους όσους έφταναν στο σημείο αυτό και προσπαθούσαν να περάσουν το γεφυράκι. Το πέρασμα του έκρυβε πολλούς κινδύνους, ιδιαίτερα όταν το ρέμα του Κουβαρά ήταν «φουσκωμένο» και γι΄ αυτό, αρκετά συχνά, η διέλευση του αποδεικνύονταν θανάσιμη παγίδα. Τότε η γιαγιά Νόννω πήρε τη σπουδαία απόφαση να βάλει ένα τέλος στον εφιάλτη. Από τα λιγοστά χρήματα που μάζευε άρχισε να αποταμιεύει ένα ποσό με σκοπό να μαζευτούν τα λεφτά που χρειαζόταν για κατασκευαστεί στη περιοχή ένα νέο και ασφαλές γεφύρι. Τα απαιτούμενα χρήματα τελικά μαζεύτηκαν και έτσι το 1880 στήθηκε το νέο πέτρινο γεφύρι, στερεωμένο στα βράχια που υπάρχουν στη κοίτη του ρέματος.
Έχει ύψος περίπου 7 μέτρα, ενώ άλλα τόσα υπολογίζεται ότι είναι και το άνοιγμα του. Στις πλευρές του καταστρώματος του έχει κτιστεί χαμηλό στηθαίο, που εξασφαλίζει ακόμη περισσότερο την άνετη και ασφαλή διέλευση των διερχομένων, κάνοντας έτσι πραγματικότητα το όνειρο της χορηγού του.
Έχει ένα τόξο και αποτελεί για την περιοχή στολίδι λαϊκής αρχιτεκτονικής και ιστορικό κειμήλιο, στο οποίο καταγράφεται αφενός μεν η ντόπια λαϊκή αρχιτεκτονική και η προβιομηχανική εποχή, αφετέρου δε εκφράζεται ο τρόπος επιβίωσης των κατοίκων της εποχής εκείνης.
