Fluidr
about   tools   help   Y   Q   a         b   n   l
User / SINDO MOSTEIRO / Sets / A Guarda
Sindo Mosteiro / 8 items

  • DESCRIPTION
  • COMMENT
  • MAP
  • O
  • L
  • M

TREBÓN PERPETUO

Revoan as gueivotas cal sotiles agoiros
diante das furnas mouras, dos umbraes tremelidos,
sulagadas na outura dubidosa
sobor das cons que teñen a dór do arraigamento.

E os ollos vixiantes
do mariñeiro erguido no cimacio da anguria
descobren nas foulas rodantes que esgotan os azos do vento
nos ronseles de escuma que siñalou o Ióstrego
vertendo ouros airados sobor da pel das ágoas
os fondos cadeleitos de anteriores naufraxios.

Queixume da calima misturada cos choros largasíos
das lonxanas campáns
que alongan o seu tanguido triste nas intranas.

Pola anguria das mulleres que esculcan dende as cons
o erguido mastro senlleiro, o velamio
firme ao trebón perpetuo do destiño
e que atopan na praia o remo soio
ou a faciana descoñocida moito tempo ousesa
do que ninguén contou o istrano acontecer

Manuel Cuña Novás (1924-1992)

MÚSICA: levon minassian & armand amar - songs from a world apart - tchinares
youtu.be/j3wUQhBjejk

  • DESCRIPTION
  • COMMENT
  • MAP
  • O
  • L
  • M

EL GRAN OCÉANO

Si de tus dones y de tus destrucciones, Océano
a mis manos
pudiera destinar una medida, una fruta, un fermento,
escogería tu reposo distante, las líneas de tu acero,
tu extensión vigilada por el aire y la noche,
y la energía de tu idioma blanco
que destroza y derriba sus columnas
en su propia pureza demolida.

No es la última ola con su salado peso
la que tritura costas y produce
la paz de arena que rodea el mundo:
es el central volumen de la fuerza,
la potencia extendida de las aguas,
la inmóvil soledad llena de vidas.
Tiempo, tal vez, o copa acumulada
de todo movimiento, unidad pura
que no selló la muerte, verde víscera
de la totalidad abrasadora.

Del brazo sumergido que levanta una gota
no queda sino un beso de la sal. De los cuerpos
del hombre en tus orillas una húmeda fragancia
de flor mojada permanece. Tu energía
parece resbalar sin ser gastada,
parece regresar a su reposo.

La ola que desprendes,
arco de identidad, pluma estrellada,
cuando se despeñó fue sólo espuma,
y regresó a nacer sin consumirse.

Toda tu fuerza vuelve a ser origen.
Sólo entregas despojos triturados,
cáscaras que apartó tu cargamento,
lo que expulsó la acción de tu abundancia,
todo lo que dejó de ser racimo.
(...)

Pablo Neruda (1904-1973).

MÚSICA: Wim Mertens - Struggle for pleasure (LIVE)
youtu.be/pybqjwf8w8s

  • DESCRIPTION
  • COMMENT
  • MAP
  • O
  • L
  • M

Newsreel

(...)
Oh, look at the warplanes! Screaming hysteric treble
In the low power-dive, like gannets they fall steep.
But what are they to trouble -
These silver shadows - to trouble your watery, womb-deep sleep?

See the big guns, rising, groping, erected
To plant death in your world's soft womb.
Fire-bud, smoke-blossom, iron seed projected -
Are these exotics? They will grow nearer home!

Grow nearer home - and out of the dream-house stumbling
One night into a strangling air and the flung
Rags of children and thunder of stone niagaras tumbling,
You'll know you slept too long.

Cecil Day Lewis, Overtures to Death, 1938.

MÚSICA: Dropkick Murphys - Johnny I Hardly Knew Ya
youtu.be/Khmsmv_dBsM

  • DESCRIPTION
  • COMMENT
  • MAP
  • O
  • L
  • M

(...)
Eu son o Señor e non hai outro, fóra de min non hai deus.
Ameite, aínda que non me coñecías,
para que se saiba desde o nacente ó solpor que non hai cousa sen min.
Eu son o Señor e non hai outro,
o que forma a luz e crea a tebra,
o que fai a felicidade e crea a desgraza.
Eu, o Señor, o que fago todas estas cousas.
Ceo, fai caer desde arriba; bóveda celeste, bota para abaixo a xustiza,
que a terra se abra e dea como froito a salvación, que a xustiza faga brotar a felicidade.
Eu, o Señor, son quen a crea.
¡Ai do que preitea con quen o formou! ¡Ai do cacharro que preitea con quen o fixo do barro!
¿Dille a ola a quen a formou: "¿Que fas? ¡A túa obra non ten xeito!"
¡Ai de quen lle di ó pai: "¿Que xeraches?", e á súa nai: "¿Que deches a luz?!"
Así fala o Señor, o Santo de Israel, o que o formou:
"¿Ídesme pedir contas do futuro dos meus fillos, e ides dar ordes sobre a obra das miñas mans?
Eu fixen a terra e creei o home sobre ela.
Eu, coas miñas propias mans estendín o ceo, deilles ordes a todas as súas constelacións.
(...)

Libro de Isaías, s. VIII a. C.

MÚSICA: Antonio de Cabezón - Pavana con su glosa, interpretada por Capella Virelai
youtu.be/LUP8sb9gfL4

  • DESCRIPTION
  • COMMENT
  • MAP
  • O
  • L
  • M

Día de San Xoán alegre, meniña vaite lavar.
Pillarás auga do paxaro antes de que o sol raiar.
Irás arrente do día a iauga fresca a catar
Da auga do paxariño, que saúde che ha de dar.

Corre meniña, vaite lavar,
Alá na fonte te has de lavar,
I a fresca iauga desta mañecida
Cor de cereixa che ten que dar,
Se arraiar, se arraiará,
Todas as meigas levará,
Xa arraiou, xa arroiou,
Todas as meigas levou.
Peladas eran, peladas serán
Todas as meigas que andan polo chan.
Peladas son, peladas eran
Todas as meigas que andan pola terra.

Anónimo popular galego, Esconxuro para a noite de San Xoán.

MÚSICA: Nicola Porpora [1686-1768] - Vorrei spiegar l' affanno [Scitalce, Semiramide riconosciuta, Acto I, sec. 4]
youtu.be/qBlL3cIJYLY


62.5%