CIMENTERIO DE CIDÁ
A soberbia dos poderosos chega até os cimenterios
e trócase en mármores corintios
i en bronces propietarios.
Compre chantar no mundo ista pancarta:
Hai mortos de primeira e de segunda,
e mortos que non teñen onde cairse mortos.
Oesquelete dun rico
val por tres esqueletes
dises homes sinxelos que cobran os sábados
un xornal resuado de sonos i esperanzas.
Os mortos poderosos
chegan ao cimenterio con boleto de palco
e métense nunha furna de mármol separatista,
pensando que as trompetas do xuicio final
tocarán pra iles en escrusiva
unha fermosa diana froleada.
Un día despoxarémolos disa terra ofensiva
e faremos unha soia tumba igualitaria.
Deitaremos no mar os mármoles noxentos
e os bronces orgullosos fundirémolos no lume.
Aos herdeiros dos soberbios mandarémoslle os ósos
dos seus devanceiros pra que os coticen na Bolsa
cos nitratos, cos ferros, co carbón e o cobre,
i esí poidan vivir, coma sempre, de rendas.
Celso Emilio Ferreiro, Longa noite de pedra, 1962.
MÚSICA: Giovanni Sollima - Hell I
www.youtube.com/watch?v=ZuAA8QvQ_bs&feature=colike 